Vis op je bord

In Nederland eten we per persoon elk jaar ongeveer 8 kilo vis. Nederlanders eten vergeleken met de rest van de wereld nog niet eens zo veel vis. Japanners eten de meeste vis, wel 72 kilogram per persoon per jaar.

Voordat een vis op je bord ligt, heeft het al een lange weg afgelegd. Het begint allemaal in de zee, waar de vissen gevangen worden. Wanneer de visser denkt dat er genoeg vis in zijn net zit, haalt hij het net boven water en maakt het leeg.

Stukje zalm

Foto: Switchercat

De vissen worden dan op de boot gesorteerd en in bakken met ijs gedaan om te zorgen dat ze niet bederven. De vissen die aan boord gehaald worden, gaan dood omdat ze stikken. Aan boord van de boot worden de vissen na het sorteren meestal meteen schoongemaakt. Dit betekent dat alle ingewanden, zoals het hart en de darmen, eruit worden gehaald.

Wanneer de boot weer terug is in de haven worden de vissen naar een vismijn gebracht. Een vismijn is een gebouw in de haven waar de vissen worden gewogen en klaargemaakt voor de verkoop. Hierna gaan ze naar de veiling of de markt en dan kunnen mensen ze kopen. Vissen uit een kwekerij worden daar gedood en vervolgens verhandeld om schoongemaakt en verkocht te worden.

Vismijn

Niet alle vissen worden op de boot schoongemaakt. Op veilingen en markten kun je vaak ook een hele vis kopen. Die moet je dan thuis nog verder schoonmaken. Ook niet alle vissen worden op de veiling of markt verkocht. Een deel van de gevangen vis gaat naar fabrieken die er kant en klare stukken vis, zoals visssticks, van maken en ze verpakken voor de supermarkt. Mensen hoeven ze dan alleen nog maar thuis te bakken.

Garnalen

Foto: Frank C. Müller